Crónica da carreira de Santiago Peregrino de O Burgo (Pontevedra)...

O día 25 de Xullo, festividade de Galicia, e do barrio do Burgo, celébrase tódolos anos unha carreira popular de carácter moi familiar, sinxela, sen chips nin arcos de meta...sinxelamente uns amantes do deporte con gañas de correr, e unha organización con gañas de facernos pasar unha boa mañá deportiva...moitas gracias para eles.

Así que esta vez non hai fotos, nin clasificación, pero ten o seu encanto especial...é a carreira do meu barrio, xa pola súa XV edición.

Levo tempo sen adestrar, agora mesmo estou máis concentrado en conseguir cartos para poder sacar adiante a matrícula da carreira, e entre traballiños que me van saíndo, teño menos tempo do que eu quixera para poder poñerme a punto...despóis do verán hai un par de carreiras importantes, medias maratóns, nas que teño máis que gañas de participar, e teño que facer unha preparación mínima para poder a lo menos rematalas.

Coa dúbida de qué tal me atoparía na carreira despóis de só adestrar un día en todo o mes, levanteime ántes das 9 da mañá para poder almorzar e preparar todo con calma...e despóis, tirar cara a mesa onde se recollen os dorsais. Quecer un pouquiño, e a agardar á saída...

O circuíto era prácticamente todo de terra (na saída levantouse unha fumeira de pó bastante importante), nas marismas da Xunqueira de Alba. A distancia era duns 4750 m. aproximadamente (4930 m. segundo a organización).

Era todo terreo moi chan, só había unha pequena subida ó dar volta ó lado do parque de cans, pequena pero que no meu estado de forma actual fai algo de dano...
Quizáis saín demasiado rápido...ó chegar ó primeiro paso polo miradoiro, xa notaba que aínda sendo unha carreira corta, algo ía sufrir...durante bastante tramo quedei case que só no traxecto...o grupo de adiante tiraba de máis, e os de atrás non daban contactado comigo...levaba as pulsacións bastante altas, e as sensacións non eran moi boas...teño que adestrar!!!

Na recta final, duns 800 m., non me daba chegado o final...tentei apretar un pouco pero as pernas non daban moito de sí, esa recta fíxoseme bastante longa...
Chego á liña de meta, paro o crono e entrego o dorsal, para a continuación recoller unha bebida e a camiseta de regalo, e directo ó chan, a descansar...carreira curta pero rematei desfondado...na miña cabeza só hai un pensamento... hai que volver a adestrar duro!!!

Ántes de estirar, miro o reloxio... tempo total 20'49". A 4:24 o km. aproximadamente...mellor tempo do que pensaba que ía a ter, pero as sensacións non foron demasiado boas...falto de ritmo.

Despóis de recuperar un rato, tirar cara a entrega de premios...sei que nunca vou recibir ningún, pero desfruto moito vendo ós bos corredores recollendo a recompensa ó seu esforzo. Noraboa a tódolos gañadores, entre eles o grande Manuel Rosales, coma sempre incombustible...

Agora, a pensar na volta ós adestramentos (esta semana toca), na volta á universidade, nos vindeiros obxectivos...en Setembro está a carreira de Campañó, pero ántes quería facer algunha máis...a ver se pode ser a de Praia América do 14 de Agosto, toda pola praia, ten moi boa pinta...pero iso dependerá un pouco de todo...o estado de forma, a posibilidade de que alguén me acerque ata Nigrán, etc...

Pronto haberá novidades...de momento déixovos aquí unhas reseñas dixitais sobre a XV Carreira Santiago Peregrino de O Burgo...deica pronto...

Faro de Vigo
La Voz de Galicia

Máis vale tarde que nunca...crónica de San Xoán...

Pois sí...o que dí o título da entrada...máis vale tarde que nunca. Case que cun mes de retraso, aquí vai a crónica da carreira de San Xoán de Vigo.
Ó comezo da tarde, Ticiana e máis eu collimos o tren cara Vigo e fumos cara o concello, lugar da saída. Un pouquiño de tempo para descansar, comer un plátano e beber un pouco ántes de comezar a quecer para a carreira.
Os dorsais collíanos Alejandro Gómez, que tiven o pracer de coñecelo persoalmente nese momento, e ter unha pequena charla con él (moitas gracias por todo o que fas por nós). Tamén tiven oportunidade de coñecer a algúns membros máis do clube, así como de volver a atopar a Carlos e Paula. Unha foto de grupo ántes da carreira...

Despóis, a preparación da carreira...colocar a equipación, pór o dorsal, quecer...
Na carreira, saín na parte de atrás, quería ir de menos a máis. Ó principio, tentando regular, coma sempre. Pero chega un momento en que a cabeza deixa paso ó corazón, e deixo de regular forzas para pasar a dar todo o que levo dentro, co conseguinterisco de reventar, ou de que a carreira se me faga moi longa...máis ou menos á metade do traxecto, collín un grupo de corredores do Floristería Sío, que ían falando sobre como regular, cando aumentar o ritmo, cando baixar, e decidín ir con eles bó traxecto da carreira...

Nesta imaxe pódese ver como vou seguindo o seu ritmo (gracias).

Pero chegada a longa recta final, decido marcar o meu propio ritmo, o malo é que o vento viña de contra e quedei eu só tirando durante uns intres...nótase moito. Nos momentos que puiden correr detrás de alguén, fíxeno, pero non foron moitos...a esas alturas de carrera, ou adiantas a xente que ven máis despacio, ou és adiantado por xente que ven máis rápido...chego ó final moi canso. Pola mañá estivera facendo o adestramento das probas de acceso a Cc. do deporte, e as pernas non dan máis de sí...
Pero ó ver o arco de meta, fago un esforzo final, voto un sprint, e consigo adiantar a 5 ou 6 corredores na recta final...remato reventado...8200 m. en 35'10"...
Coller a bebida, sentar, e 5 minutos despóis, tras despedirnos de Alejandro, Carlos, Pachi..., tirar correndo cara a estación de tren!!! xa que tiñamos 20 minutos para coller o derradeiro. Chegamos a tempo, pero a viaxe...menuda viaxe...coas pernas desfeitas, ó non poder estirar, famento...

Clasificación Carreira de San Xoan (Vigo)

Chegada a meta San Xoan A entrada, no minuto 2:19 do video
(Moitas gracias a mato grosso)

E despóis, ducharme rápido e a celebrar o San Xoán...na praia fluvial, cunhas hamburguesas, unhas cervexas, e uns amigos...paseino moi ben, pero rematei o día derreado...

Noutro ámbito, suliñar que a finais de Xuño tamén fixen por fin, as probas de acceso a Cc do Deporte, e a cousa foi máis que ben...paseinas todas...á primeira!! agás a de explosividade dos membros superiores, que necesitei do segundo intento...a espera por ver se entraba na carreira dependendo da nota foi insufrible...pero todo mereceu a pena...xa fixen a matrícula, e xa está confirmado...son estudante de Cc. da actividade física e do deporte!!!
Estou moi contento...o esforzo tivo o seu premio!!! agora, a dalo todo!!!

Levo algún tempo sen adestrar, pero cedo voltarei...o vindeiro obxetivo, a Carreira de Santiaguiño de O Burgo, o día 25...